آیا آه از نام‌های خداوند است؟!
نام های خدا در قرآن مجموعه ای از بیش از ۲۰۰ نام است
آیا« آه» یکی از نام های خداوند است؟!
در متون روایی ما حدیثی موجود است که در آن« آه» بعنوان نامی از نام های خداوند بلندمرتبه ذکر شده است:
« قَالَ حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ یَحْیَى الْخُزَاعِیُّ عَنْ أَبِیهِ قَالَ دَخَلْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَلَى بَعْضِ مَوَالِیهِ یَعُودُهُ فَرَأَیْتُ الرَّجُلَ یُکْثِرُ مِنْ قَوْلِ آهِ فَقُلْتُ لَهُ یَا أَخِی اذْکُرْ رَبَّکَ وَ اسْتَغِثْ بِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ آهِ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ قَالَ آهِ فَقَدِ اسْتَغَاثَ بِاللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى»؛[1]
راوی ميگويد :همراه امام صادق( ع) به عیادت یکى از دوستان و پیروانش رفته بودم، آن بیمار را دیدم که پشت سر هم« آه» می کشید، به وی گفتم که اى برادر من،( بجاي آنکه آه بکشی) پروردگارت را بخوان و به وی استغاثه نما، امام صادق( ع) (با گوش دادن سخن من) فرمود:آه نامى از اسم هاى خداى عز و جل است، پس کسى که آه بکشد گویا به خداى تبارک و تعالى استغاثه کرده است .
گفتنی است؛ ظاهراً معنای این روایت آن است که انسان مؤمن با آه کشیدن در اصلخدای خود را مخاطب قرار داده و از وی کمک می خواهد؛ از این جهت گویا «آه» واژگانی کنایی است که ذات خدا را به یاد بیمار آورده و وی با همین کلمه با آفریننده خود رابطه برقرار ميکند ، همان گونه که در بسياري از موارد، با شنیدن ضمیر مفرد غایب« هو»، ذات مقدس آفریدگار در نظرمان مجسم ميشود ، ولی این بدان معنی نیست که« هو» یکی از اسم های خدا باشد.
نام های خدا در قرآن مجموعه ای از بیش از ۲۰۰ نام است که در قرآن یادآوری شده اند و اصطلاحاً ۹۹ تای آن«( به عربی:اسماء الحسنی)» یا نام های نیکوی خداوند خوانده میشوند. هر چند که تعداد نام های خدا، در قرآن و سنت از ۹۹ عدد خيلي بیش تر هستند، ولی مسلمانان معتقدند که گروه برگزیده ای از نام ها(نام های نیکو)، تعدادشان ۹۹ عدد است.
از بین این ۹۹ اسم، ۸۵ تای آن مستقیم در قرآن ذکر شده است. ولی برخی از این اسم ها مستقیماً در قرآن وجود ندارد ممکن است یا مصدری از آن بکار گرفته شده باشد یا به صورت غیر مستقیم به صفتی اشاره شده باشد. برخی از پژوهشگران با رجوع به روایات تا ۲۰۰ مورد از این نام ها را یافته اند.
اسماء حسنی
اسماء حُسنی را به ۳ دسته بخش نموده اند :
– اسماء جمالی( ۵۵ نام) براي کسب رحمت و روزی بکار میروند
– اسماء جلالی( ۲۲ نام) براي ایجاد عداوت و از بین بردن حریف بکار می آیند.
– اسماء مشترک( ۲۲ اسم) بسته به نیت، خاصیت هر دو دسته گذشته را دارند.
اعتقاد بر این است که یکی از اسامی خدا که بر کسی دانسته نیست اسم اعظم است؛ و با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده مستجاب خواهد شد. و هم میتوان اسم اعظم را به اشاره بر زبان آورد به عنوان مثال:خدایا به اسم اعظمت از تو خواستارم.
